Ebu Bekîr: Ferqê çımraviyarnayışan
Content deleted Content added
No edit summary |
m raştkerdış. |
||
Line 1:
'''Ebu Bekîr''' (bi [[Erebkî]]: عبد الله بن أبي قحافة عثمان بن كعب التيمي القرشي أبو بكر الصديق) (Namey
[[Hicret]] ra ver Muhammed
== Eşira cı==
Ebu Bekîr, Benu Teyman ra [[Qebila]] ya Kureyşî
== Mısılmaney==
Bawerîya sunîyan ra gore camêrdan ra tewr verî ''Ebu Bekîr'' muslumanîye qebul kerda. Goreyê tarîxnasanê îslame ra, verî o tuccar bi. No sebeb ra sayeyê ey ra zaf merdimî biyê musluman. Wexto Muhammed 662 de [[Mekke]] ra hîcret keno şino [[Medîna]], ''Ebu Bekîr'' zî tede şino.Na babete ser o Kur’ana Kerîm de ayeta çewresine ya sûraya Tewbe de ana behs beno:
''"Eger şima hetê ey (Pêxamberî) nêkerê, (şima zanê ke) înan ke înkar kerd, wexto di kesan ra yewî bi xo bi, ey uca (Mekke) ra vet, [[Ellah]] bi xo hetê ey kerdibi. Hanî ê şikefte de bî. Hanî ey hevalê xo ra vatêne, “mebe xemgîn çunkî [[Ellah]] ma de yo.” Homa zî ey ser de hîsê bawerî û huzur vila kerdo, çîkê şima înan nêvînenê, bi orduyê tewiran homa ey girê da (şîdîna). No rid ra Homa vateyê înan ke înkar kenê ard derecaya nizme (veng vet). Qisaya Homayî zî tewr
== Xelîfeyîya Ey ==
|