Rozê jü dewe de wae ’ve bıraê benê. Yi wazenê ke şêrê horê bırr’ ra şirıku arêkerê. Cêro kunê ra orajia koy,pede-pede şirıku kenê arê sonê. Bıra şirıku pê phiz vezeno,pê kardi bırrneno. Wae thurık eşto ra ho doşi, çı ke bıray da cı, erzena zerrê thurıki.

Phepug

Xêle waxt ke vêreno ra, şiye ke bena ra derg, yenê hêniyê ser, bıra vano, “Waê ! Bê, ma tenê raaraşime, hem awa ho bısımime, hem ki şirıkunê hode niadime; ma xêle kerdê arê!”

Wae vana, “Hiya, bıra, ita ronişime, tey niadime. Hurdemêna pia nisenê ro, thurıki kenê ra, tey şêrkenê ke thoa tede çino. Bıra qarino, hêrs beno, vajino waa hode, vano, “Nê waê, çêvêsaiye, to honde şirıki çıturi werdi, qedenay?”

Wae ki zaf sermaina, nêzanena ke se vazo, çı cewab cı do. Vana, “Mı şirıki nêwerdi. Heq vo, Pir vo ke mı şirıki nêwerdi. Tı nêvana ez honde şirıku çıturi won, qedenon. Cırê jiar u diaru dekerne- na, bıra ima nêkeno, peyniye de teseliya ho ke cıra kuna, vana: “Eke tı ’ve mı ima nêkena, kardi bıjê zerrê mı raqılasne, tey niade. Eve çımunê ho bıvine, mı şirıki werdê, nêwerdê.”

Bıra, o hêrs ra kardi cêno, zerrê waa ho qılasneno ra, tey qayit beno ke, jü şirık ra qeyr thoa tede çino. Hata aqıl yeno sare, bınê thurıki de niadano ke , çı fayde! Thurık dırae biyo, têde şirıki cıra gınê waro. Endi fam keno ke wae şirıki nêwerdê, vano, “Waê, vatena to raşta, bınê thurıki dırae biyo, têde cıra gınê waro. Urze, ma newe de şime arêkerime.” Dest kuno cı, niadano ke cıra veng nêvejino. Hona fam keno ke waa ho kışta.

Dina ho bena tarixe, nêzaneno ke se bıkero. Nışeno ro, meyitê waa ho sero berveno, şüare vano. Tesela ho ke kuna, uza cırê mezelê kıneno, waa ho dano we. Dest u pau keno ho verra, koy serde dewe ro niadano. Lıngê ho nêcênê şêro dewe, nêwazeno şêro uza. Ho ’ve ho vano, “Ez çı ri ra şêri dewe! Ez ke nıka şêri, ma u piyê mı ’ve dewe mıra se vanê? Waa mı mıra pers nêkenê?”

Veciyeno ro nışangê jiare ser, mınete keno, vano: “To het de ke na mıneta mı vêrena, thoaê mı ke to de esto, eşkera be! Ez nıka theyr vi, fırrdi, gılê ko ’ve koy ra bıfeteli, serva derdê waa ho usar ’ve usar bınali, bıwani. Çıturi ke beno, xafılde perri nisenê pa, beno ve theyr, kuno thonê phepugi. Phepug fırr dano, koyan ser şono (şıno), vano:


Phepo! Kheko!

Kami kışt! Mı kışt!

Kami şut! Mı şut!

Phepo! Kheko!


Aya naya, welatê ma de, wesar ke ame, phepug nışeno gılê dar u beran ra, ko be ko fetelino (geyreno), derdê waya xo rê heni (wıni) waneno.

Bıvênên bıvurne

Çıme bıvurne